hoor en wederhoor

Volgende week zit ik in Schotland om een verhaal te maken over de aanloop naar de verkiezingen daar. Ik las dat in de omgeving van waar ik mijn verkiezingsreportage maak, een skioord staat waar geen sneeuw meer valt vanwege het toenemende broeikaseffect. Mooi verhaal, dacht ik. Daar ga ik gelijk een kijkje nemen.

Ik belde Stewart Davidson, directeur van de skipiste, die eerst hartelijk begon te lachen en vervolgens in alle ernst zei niet meer met journalisten te willen spreken. Hij was twee weken geleden geïnterviewd omdat afgelopen winter weinig sneeuw is gevallen. ,,Maar dat heeft helemaal niks met het broeikaseffect te maken joh'', reageerde hij.

,,Het is gewoon een minder goed jaar, die komen wel vaker voor. Ik heb helemaal niet gezegd dat skiën in Schotland met uitsterven wordt bedreigd door opwarming van de aarde, noch dat we daarom nadenken over bedrijfsdiversificatie. De plannen die wij hebben om de piste in de zomer open te stellen voor mountainbikers bestonden al voordat we wisten van de magere sneeuwval dit jaar. Het is allemaal mooi verdraaid om het sexiër te maken: broeikaseffect verkoopt.''

Helaas werd me dus een mooi onderwerp door de neus geboord. Maar het is geen verhaal, en daarmee basta. Het blijkt dat journalisten een beetje aan de haal gaan met het onderwerp broeikaseffect. Een mediahype of een waar probleem? Ik hoor graag jullie reacties.