bbooooeeeewiiieeee

Ooit het verschil gehoord tussen een koe die loeit in Engeland en een koe die loeit op Hollandse bodem? De Nederlanders menen immers dat koeien 'boe' zeggen, terwijl het volgens de Britten 'moo' is (en ze beweren dat een uil 'twit-twoo' zegt, maar dat is een ander verhaal).

Boeren in de West Country (een informele term voor het gebied zuidwest-Engeland) gaan een stap verder: zij menen dat hun veestapel loeit in een Wurzel dialect. Ze zeggen dat alle koeien in hun omgeving in het Somersetse accent babbelen. Het klinkt zoiets als 'moo-arr' (spreek uit met Gooische 'r')

In Birmingham werd ook al eens opgemerkt dat de koeien daar een typische 'Brummie' accent hebben. Boeren in Essex horen duidelijk hun lokale tongval in hun kuddes. De reden, zeggen ze, is waarschijnlijk de tijd die ze doorbrengen met hun vee. Zodoende nemen die de klank over.

Boer Lloyd Green uit Glastonbury, Somerset: ,,Ik breng veel tijd door met mijn Friesians (spreken die niet Fries dan?) en ze loeien absoluut met een Somersets accent. Ik heb met andere boeren in de West Country afdeling gesproken en zij hebben een soortgelijke ontwikkeling ervaren met hun eigen veestapels.''

Nou moet ik daar wel bij vermelden dat meneer Green van het slag kaasmakers is dat zijn koeien 's winters een jas aantrekt en klassieke muziek voor ze speelt tijdens het melken. Volgens zeggen behoort West Country cheddar dankzij deze methoden tot 's lands beste kazen.