verdrietig (2)

Van een vriendin hoorde ik dat op de dag dat Don overleed, tevens mijn oud-collega Gertjan van Wijk aan een hartaanval is gestorven. Hij werd 54 jaar. Zoals mijn vriendin opmerkte: 'Ze draaien overuren daarboven'. Ik vind het terecht ook aan Gertjan een plaatsje op deze weblog te wijden, want hij was één van de mensen die mij hebben gevormd tot de journalist die ik nu ben.

We werkten bij de Amersfoortse Courant (AC) - hij was verslaggever Leusden, ik Woudenberg - en samen met Lia vormden we 'Blok 3', waaraan Gertjan me elke ochtend begroette met een lied en een grap. De grappen wisselden dagelijks, het lied was vaak hetzelfde: 'Oh kleine jodeljongen' van Manke Nelis.

Toen ik naar Engeland verhuisde, maakte de AC-redactie een video voor mij waarop alle journalisten een sketch deden. Gertjan is te zien in zijn auto, met een Feyenoord-sjaal en -pet op en schreeuwend op muziek die uit zijn autostereo schalt: 'Ooooh, kleine jodeljongeuuuu!' Ik zat er gisteravond weer naar te kijken en barstte in lachen uit. Wat een kwaliteit, Gertjan! Zelfs na je dood doe je me nog lachen. Daarmee laat je een prachtige erfenis na...

Voor wie Gertjan kende, lees hier het treffende In Memoriam dat is geschreven door Willem Meuleman, chef redactie Amersfoort van wat nu het AD heet.