super super bowl

Afgelopen nacht vierde ik feest in de Londense zaal Battersea Evolution met vierduizend American football-fanaten. Op grote schermen volgden we - samen met honderd miljoen kijkers wereldwijd - hoe Indianapolis Colts de Super Bowl XLI won, door Chicago Bears met 29-17 te verslaan. Een vriend had tickets gewonnen voor deze happening, die een enorme indruk op me maakte. Waarom? Omdat ik leerde dat Britten in voetbalshirts van elk willekeurig team door elkaar kunnen lopen, zonder elkaar de huid vol te schelden, met bier te overgieten of het ziekenhuis in te slaan. Liefhebbers van American football zijn warempel echte sportliefhebbers, en niet hooligans zoals veel van hun 'soccer'-liefhebbende landgenoten.

Vanaf de kick-off om 23.18 uur voelde ik de extase van het evenement; ik dronk uit plastic flesjes light beer, at hotdogs en floot mee toen de cheerleaders op het centrale podium verschenen om de mannen in de zaal in vervoering te brengen. Het was hoogst vermakelijk te zien hoe honderden mobiele telefoons met camera de halfblote meiden vereeuwigden.

Met het grootste geduld werd me uitgelegd hoe de spelregels in elkaar steken, ik hoefde me niet bedreigd te voelen toen ik per ongeluk voor het verkeerde team begon te juichen, en zelfs op het damestoilet werd ik vrolijk aangesproken. Je moet je voorstellen dat de Britten met hun stiff upper lip nimmer met vreemden praten alvorens te zijn geïntroduceerd.

In de pauze kroop burgemeester Ken Livingstone op het podium om te melden dat het hem is gelukt de Miami Dolphins en de New York Giants op 28 oktober naar het Wembley Stadion te krijgen. Londen is dit jaar al gaststad voor de Tour de France, ze probeert de Formula 1 Grand Prix in haar straten te krijgen, maakt zich op voor de Olympische Spelen 2012 en krijgt nu dan ook de allereerste American football-wedstrijd die ooit buiten de grenzen van Amerika zal worden gespeeld. Tienduizend Amerikaanse fans worden die dag in de Britse hoofdstad verwacht.

Het ontging me waarom de jongens in Battersea Evolution vannacht zo hard 'boe' riepen toen Ken verscheen. Hij zal wel onpopulair zijn vanwege zijn vermeende anti-Amerikaanse houding. Of misschien zijn ze wel boos over zijn torenhoge tolheffing in de binnenstad (iemand stuurde vandaag nota bene een bombrief naar het centrale tolkantoor). Offe... wie weet is de iele, fragiele Ken gewoon niet 'cool' genoeg voor al die stevige American footballers.

Ik gaf de jongens waarmee ik de bühne deelde een verbale draai om de oren, omdat ik vond dat ze Livingstone best wat meer dankbaarheid mochten tonen voor dit grootste Super Bowl feest in Engeland ooit, en voor zijn inspanningen om NFL naar Londen te halen. Daarop lieten ze hun hoofden hangen en gaven hem een bescheiden applausje... Heerlijk, zoveel makke schaapjes in wolfskleren.