prijzenregen

Het was gisteravond een tegenvaller voor de film Atonement, dat was genomineerd voor welgeteld veertien Bafta Awards maar er slechts twee in de wacht sleepte (één voor Best Film, waar het gelukkig toch allemaal om draait). Altijd prettig om James McAvoy op de beeldbuis te zien, een persoonlijke favoriet van me (zie eerdere blog), maar de terechte winnaar in de categorie Leading Actor was Daniel Day-Lewis.

Aan de andere kant van de wereld vonden de Grammy Awards plaats, waar een Britse zangeres buitengewoon scoorde: Amy Winehouse sleepte vijf prijzen in de wacht! De 24-jarige Londense verscheen de afgelopen tijd meer in het nieuws om detentie- en drugsellende dan om haar zangkwaliteiten. Het was een mooie ommekeer in haar woelige leven; ze evenaarde het recordaantal Grammy's voor een vrouwelijke artiest, and America loves her.

Zelf kon Amy niet aanwezig zijn in Amerika, omdat ze te laat een visum verkreeg. Ze trad daarom op in Londen, wat live tijdens de Grammy's op scherm werd vertoond. Toen haar naam voor de vijfde keer viel in de prijsuitreiking, viel ze bijna om van verbijstering, greep haar moeder vast en riep uit: 'This is for Lundun, this is for Lundun! Coz Camden town ain't burning down!'

Aaaah, da's nou onze Amy...