eigenwijs

Er is één district in Londen waar gisteren geen verkiezingen plaatsvonden: de City of London. Dit financiële hart van de Britse metropool (zie rode stip op het kaartje hiernaast - ik woon in het gele blokje) heeft een unieke politieke status en daarom zijn eigen verkiezingen, zijn eigen politiemacht en zijn eigen burgemeester. Ken Livingstone heeft hier dus niets te zoeken.

De verkiezingen volgen niet de normale democratische principes. Behalve de bewoners mogen ook zakenlieden die in de City werken hier een stem uitbrengen (het district telt slechts 9000 inwoners maar krijgt dagelijks bezoek van 300.000 werknemers). Deze business vote werd in alle andere Britse lokale verkiezingen per 1969 opgeheven.

De bull's eye van Londen heeft geen gangbare stadsraad. De City is een corporatie die wordt vertegenwoordigd door de Lord Major en een stelletje kerels die worden aangeduid met ouderwetse titels als oldermannen en schepenen. Heerlijk verstokt dus.

Een jaar geleden mocht ik Lord Major Michael Berry Savory de hand schudden (overigens alweer vervangen door David Brewer). Ik nam plaats op het rood fluwelen kussen van één der statige stoelen in de Guildhall, kreeg een kop Earl Grey thee geserveerd en babbelde met de beste man over de structuur van de City of London. Nooit eerder was het een onderwerp om over naar huis te schrijven...