verkiezingen noord-ierland

Vandaag is mijn tweede dag in Londonderry, want ik doe verslag van de verkiezingen in Noord-Ierland. In november 2003 was ik in Belfast, toen verkiezingen werden gehouden die nooit hebben geleid tot een parlement. Ik dacht: laat ik het deze keer elders zoeken. Terwijl de internationale media in Belfast massaal bovenop Ian Paisley van de DUP en Gerry Adams van Sinn Fein doken, stond ik in Londonderry 'de gewone man' te woord.

Zo sprak ik met John Kelly, broer van Michael Kelly die in 1972 omkwam tijdens Bloody Sunday. Michael was 17 jaar oud toen hij door het Britse leger werd doodgeschoten. John vertelde: ,,Ik liep mee in dezelfde demonstratie, die uitliep in totale chaos. Ik riep om banen en meer huizen voor de katholieken. Het volgende moment hoorde ik geweerschoten en rende ik voor mijn leven. Michael zocht een eindje verderop ook dekking, hij was met vrienden naar de mars gekomen. Hij werd geraakt door een kogel. Michael was een zoetekauw en hield van postduiven. Hij was een gewone jongen, geen terrorist. Het was de eerste keer dat hij in een demonstratie had meegelopen.''

Over de verkiezingen wilde John weinig kwijt, vandaar dat ik hem niet in mijn artikel voor de GPD-kranten noem. Ik hoop hem volgend jaar te kunnen citeren, als de uitkomst van het Bloody Sunday-onderzoek wordt verwacht, dat premier Blair in 1998 heropende.

Wat ik wel voor de kranten heb geschreven, kun je hier lezen.